13 porad, jak nie zgubić swojego psa

Według Amerykańskiego Towarzystwa Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt schroniska dla zwierząt w tym kraju przyjęły w zeszłym roku 3,3 miliona psów. Ta ogromna liczba mogłaby być mniejsza, gdyby psy przestały uciekać i się gubić.

Według Amerykańskiego Towarzystwa Zapobiegania Okrucieństwu wobec Zwierząt schroniska dla zwierząt w tym kraju przyjęły w zeszłym roku 3,3 miliona psów. Ta ogromna liczba mogłaby być mniejsza, gdyby psy przestały uciekać i się gubić.

Zwierzęta domowe można chronić przy użyciu nowoczesnych technologii, takich jak urządzenia do śledzenia lokalizacji GPS. Postanowiliśmy sprawdzić, jak działa siedem takich urządzeń — wszystko opisaliśmy w poście w naszym serwisie SecureList (w j. angielskim) — ale zdecydowaliśmy się również napisać ogólnie na blogu, w jaki sposób można zapewnić ochronę naszym pupilom.

Nie pozwól, aby pies uciekł

  1. Kup dobrą smycz — solidną, bezpieczną i wygodną. Kupując takie akcesoria, nie bierz pod uwagę tylko wielkości psa, ale także jej trwałość, bo nawet niewielkie zwierzę może okazać się silniejsze, niż wygląda. Pies prawdopodobnie wydostanie się ze śliskiego łańcucha z metalu, gdy ten zacznie wykonywać gwałtowne ruchu. Z kolei smycze z plecione lub z syntetycznych materiałów mogą powodować poważne oparzenia. Najtrwalsze modele — te wykonane z nylonu lub skóry — może nie wyglądają nowocześnie, ale są niezawodne i bardzo praktyczne. A niespokojne dusze mogą nawet potrzebować szelek.
  2. Naucz swojego psa reagować na polecenia typu Chodź do mnie! lub Siad! Możesz nauczyć go również wielu innych rzeczy, ale te dwie komendy mogą uratować mu życie. Mogą one okazać się przydatne na przykład wtedy, gdy zwierzę się przestraszy — znane zachowanie i spokój właściciela mogą pomóc przezwyciężyć strach i zapobiec próbom ucieczki.
  3. Pamiętaj: psy uciekają, gdy się czegoś przestraszą. Najczęściej boją się hałasu i nagłych dźwięków, takich jak fajerwerki, pioruny, strzelanie z broni czy trąbienie klaksonów. Jednak mogą się również przestraszyć mniejszych zwierząt, tłumu, nieznanych miejsc, aut i wielu innych rzeczy. W sytuacji, gdy pies mógłby się przestraszyć, trzymaj smycz mocno i krótko.
  4. Psy lubią także oddalać się, gdy dopada je instynkt drapieżcy. Jeśli masz teriera lub psa myśliwskiego, miej go na smyczy wszędzie, gdzie mógłby potencjalnie pobiec za celem, np. mniejszymi zwierzętami.
  5. Nawet najmniejszy, najbardziej posłuszny pies może stać się nie do opanowania, gdy odezwą się w nim hormony. Może wtedy nie reagować na polecenia i próbować uciec. Aby uniknąć problemów, wyprowadzaj go na krótkie spacery lub, jeśli nie chcesz mieć wkrótce szczeniaków, użyj specjalnego spreju, ewentualnie zdecyduj się na zabieg kastracji.
  6. Jeśli mieszkasz w domu i pies może swobodnie wychodzić do ogrodu bez smyczy, zawsze miej na niego oko. Jeżeli musisz gdzieś wyjechać, zostaw zwierzę w domu z opiekunem lub w hotelu dla psów, gdzie będą o niego dbać doświadczone osoby.
  7. Jak najwcześniej przyzwyczaj psa do jazdy samochodem. Jeżeli takie doświadczenie jeszcze przed nim, pamiętaj, że może go stresować wszystko: warkot silnika, nowe zapachy czy ruchy wycieraczek. Dla podróży autem najlepiej jest wytrenować rutynę; naucz swoje zwierzę, aby wsiadało i wysiadało z auta tylko na komendę — zmniejszy to prawdopodobieństwo, że nagle wybiegnie na ruchliwą ulicę. Aby zwiększyć bezpieczeństwo, nie otwieraj okien lub kup specjalne siedzisko dla psa.
  8. Pies może uciec, ale może również zostać skradziony, więc nie warto pozostawiać go tam, gdzie nie zostawiłoby się dziecka, np. samego w zamkniętym aucie czy przed wejściem do sklepu.
  9. Ponadto warto zastosować się też do innych zaleceń: jeśli masz zamiar skorzystać z usług osób, które wyprowadzają psy na spacer lub zostają z nimi pod nieobecność właściciela, poszukaj opinii o wybranej osobie lub firmie. Wybieraj tylko tych, o których możesz znaleźć wiele informacji i które mają pozytywne opinie.

A jeśli jednak zdołał uciec…

  1. Zaprzyjaźnij się z sąsiadami — nie tylko tymi, którzy mają psy. W trudnej sytuacji mogą Ci wskazać, gdzie ostatnio widzieli Twojego kudłatego przyjaciela, a także skontaktują się z Tobą, jeśli go znajdą — albo po prostu go przyprowadzą.
  2. Na obroży warto umieścić podstawowe informacje: imię psa i numer telefonu do właściciela. Najlepiej jest dołączyć do niej wygrawerowaną płytkę, aby napisy się nie starły i pozostały czytelne mimo upływu czasu. Jednak nie podawaj swojego adresu; ktoś mógłby go użyć do własnych celów. Dobrym pomysłem jest wyposażenie czworonoga w numer identyfikacyjny rodowodu.
  3. Zaczipuj swoje zwierzę. W przeciwieństwie do numeru identyfikacyjnego rodowodu czip może — i powinien — zostać wszczepiony wszystkim zwierzętom: psom, kotom czy fretkom. W pamięci czipu znajduje się unikatowy 15-cyfrowy kod, który wskazuje m.in. kraj i informacje o zwierzęciu. Aby odczytać te dane, należy użyć specjalnego skanera, który zazwyczaj mają tylko kliniki i schroniska. Instytucje te mają dostęp do bazy, w której można znaleźć numer telefonu, adres i dane właściciela czworonoga.
  4. Skorzystaj z urządzenia śledzącego współrzędne GPS. Dzięki niemu nie będzie trzeba czekać, aż ktoś się z Tobą skontaktuje, że znalazł podopiecznego — z łatwością odnajdziesz go samodzielnie. Na rynku dostępnych jest wiele urządzeń, które różnią się pod względem funkcjonalności i niezawodności. Szczególnie istotna jest jego dokładność — chociaż wpływa ona na wydajność, może mieć wpływ na bezpieczeństwo zwierzęcia. Przetestowaliśmy siedem urządzeń śledzących dla zwierząt i odkryliśmy znaczące różnice w ich ochronie. Wiele z takich urządzeń ma luki, które mogłyby umożliwić wyciek Twoich danych osobowych.
Porady