david jacoby
Wszyscy wiemy, jak wyglądają sceny hakowania w filmach – hakerzy to super fajni, ultra seksowni ludzie z pięcioma monitorami i najbardziej wyszukanymi narzędziami hakerskimi, jakich nigdy nie widziałeś. Haker może złamać każdy system/sieć/zaporę sieciową, używając wszelkiej maści dziwnych metod, o jakich nikt nigdy nie słyszał.
Każdy, kto posiada chociaż odrobinę wiedzy technicznej, wie, że te sceny nie mają sensu.
https://twitter.com/cracked/status/623472247269801985/photo/1?ref_src=twsrc%5Etfw
Zanim zacząłem pracować w Kaspersky Lab, zarabiałem na życie, włamując się do firm – oczywiście legalnie, na prośbę naszych klientów. Byliśmy hakerami, wyszukiwaliśmy luki i błędy w zabezpieczeniach, które pozwoliłyby złoczyńcom uzyskać dostęp do baz danych i systemów oraz przejąć kontrolę nad siecią. Większość czasu wpatrywaliśmy się w czarny terminal z białymi tekstami, bo tak właśnie wyglądają narzędzia hakerów.
Poza wyobrażeniem, jak wygląda hakowanie w prawdziwym życiu, niektórzy ludzie nie rozumieją, co daje takie włamanie. Niektórzy ludzie mogą się ze mną nie zgodzić, ale jeśli umiesz znaleźć i wykorzystać dziurawy system, możliwe jest dosłownie WSZYSTKO.
Pewnego dnia odebrałem telefon od mężczyzny, który przedstawił się jako David Lagercrantz. Mówiąc szczerze – nigdy wcześniej o nim nie słyszałem. W internecie znalazłem informację, że napisał on kilka niezłych książek. Powiedział mi, że pracuje nad kolejną powieścią z serii Millennium i chciałby się ze mną spotkać oraz porozmawiać o mojej profesji.
Seria Millennium to książki o kobiecie, która jest hakerem, a nazywa się Lisbeth Salander. Trylogia Millennium była początkowo napisana przez szwedzkiego autora Stiega Larssona i składa się z następujących książek: „Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet” (ta książka doczekała się ekranizacji pod tytułem „Dziewczyna z tatuażem”), „Dziewczyna, która igrała z ogniem” i „Zamek z piasku, który runął”.
David pracował wtedy nad czwartą książką serii Millennium i chciał zrobić coś innego. Chciał wiedzieć, jak hakerzy włamują się do systemów, aby umieścić w książce nieco rzeczywistości. Moim zadaniem była pomoc Davidowi w zrozumieniu istoty hakowania oraz wyjaśnienie mu różnic między trojanami, wirusami, exploitami, backdoorami itd. Musiałem mu także wyjaśnić, że włamywanie się nie jest banalne – wymaga wielu badań, przygotowań i ciężkiej pracy.
Gdy spotkaliśmy się pierwszy raz, usiedliśmy w hotelowej restauracji w Sztokholmie i zaczęliśmy rozmawiać, w jaki sposób można uzyskać zdalny dostęp do systemu komputera – od słabych haseł po luki w oprogramowaniu i socjotechnikę. Podczas naszej rozmowy kilka razu podeszły do nas jakieś kobiety, pytając, jak nam poszło i co robiliśmy. Zaczęliśmy się zastanawiać, o co im chodzi. Wtedy zorientowaliśmy się, że byliśmy w miejscu, gdzie akurat odbywały się randki w ciemno. Zdecydowaliśmy, że będziemy kontaktować się przez telefon i e-maile 🙂
Każdy, bez względu na posiadaną wiedzę techniczną, powinien móc zrozumieć wątek hakerski w książce. David był tutaj bardzo nieugięty, a chcieliśmy przecież opisać realistyczne włamanie. Kolejnym dużym wyzwaniem było to, że David chciał napisać o rzeczach, które są ekstremalnie trudne do osiągnięcia, np. złamanie pewnych metod szyfrowania. Lecz po kilku rozmowach przez telefon myślę, że umieściliśmy w książce kilka bardzo ekscytujących scen hakowania.
Hakowanie książki: Jak @JacobyDavid niespodziewanie stał się Lisbeth Salander
Tweet
Nie przeczytałem jeszcze tej książki, więc jestem podwójnie podekscytowany. To świetnie, że David poświęcił trochę swojego czasu na zrozumienie hakingu i nie napisał o czymś, o czym nie miał pojęcia. Jestem dumny, że spotkałem Davida oraz że miałem możliwość wystąpić w roli doradcy przy opisywaniu szczegółów technicznych hakowania. Z pewnością będzie to bardzo interesująca książka, w której znajdziecie prawdziwe techniki i metody włamań.
Porady